1929 година: На осумнаесетгодишна возраст Клара е растргната помеѓу љубовта на нејзиниот живот и нејзините надмоќни родители, кои ѝ договориле брак. Кога таа ќе го послуша срцето, одбивајќи го веќе договорениот брак, нејзиниот татко ја казнува сурово – сместувајќи ја во лудница.
1990 година: Мајката на Изи фатално го застрелува нејзиниот татко додека спие. Изи е уништена од лудоста на сопствената мајка, дури и сега кога има 17 години, да ја посети во затвор.
Семејството кое ја згрижи Изи ја вклучува во проект на музејот: да прави попис на лични предмети од поранешни пациенти кои биле затворени во ментална институција. Таму помеѓу купишта напуштени предмети, Изи открива неотворени писма и еден стар децениски дневник, кој ѝ припаѓа на жена по име Клара. Преку читањето на дневникот, таа се обидува да се справи со предизвиците на еден нов почеток, но приказната на Клара постојано ја повлекува кон минатото. Ако Клара навистина никогаш не била психички болна, дали нешто друго може да го објасни насилниот чин на нејзината мајка? Спојувањето со судбината на Клара ја принудува Изи да ги преиспита сопствените избори кои водат до шокантни и неочекувани резлутати.
Книгата е во издание на издавачка куќа КНИГОХОЛИЧАРИ.
